Eric Leltz  RSS feed    

“We moeten lief zijn voor elkaar”

Dinsdag 22 september 2009

eric leltz

Jaren terug was er een carnavalshit van het duo Johnny (Kraaykamp) en Rijk (de Gooijer). De Bostella was de titel van het lied met een aanstekelijk refrein waarin de zin “we moeten lief zijn voor elkaar” steeds weer werd herhaald. Ik moest er gisteren aan denken toen vrijwel alle fracties hun zegje moesten doen over de die dag door mijn fractie samen met de fractie van D66 ingediende raadsvragen over de communicatie rond het rapport “eigenwijs of eigengereidheid“. En de fracties waren eensgezind. “Dit kan niet” en “het past niet bij onze bestuursstijl”. Het woord ‘verwildering’ viel zelfs en “Zo zet je een hard werkend iemand niet neer”. Vele boze blikken waren naar mij gericht want van D66 verwachten ze dit wel maar niet van GroenLinks/PE. In de wandelgangen werd mijn fractiegenoot aangesproken met de woorden “dit valt me tegen van Eric”. Het was een ingelast “orenwas” moment waar we even met “pek en veren” werden besmeurd. En toegegeven, de vragen zijn scherp aan de rand. Iedere fractie ventileerde haar obligate mening maar niemand vroeg naar het waarom van deze toonzetting. Want wat dat betreft heb je geen meter krediet. Want als iemand je teleurstelt ga je naar die persoon toe en zeg je op de man af dat je het niet had verwacht en of er misschien een speciale reden voor is. Maar het gaat natuurlijk ook niet om het waarom. Men is niet geïnteresseerd in de ander. Nee, het gaat om het benutten van een podium om je eigen gelijk te ventileren. Zolang je met de andere fracties mee beweegt is het okay maar een kritische noot valt toch wat moeilijk. Dan ageer je al snel tegen de bestuursstijl. Nou, ik heb goed van die bestuursstijl kunnen proeven bij de behandeling van de initiatiefvoorstellen die mijn fractie heeft ingediend. Het paternalistisch neerzetten van de indieners was niet van de lucht. Ook de bejegening van mijn fractie door het college in de raadsvergadering van juli was ver onder de maat. Maar dan hoor ik niemand over een niet passende bestuursstijl.

Waar het om gaat is dat er natuurlijk een geweldige irritatie aan de raadsvragen ten grondslag ligt. Natuurlijk werkt de burgemeester heel hard. Ik verwacht ook niet anders. Maar als dat een criterium is om al of niet kritisch te zijn, dan moeten we inderdaad lief zijn voor elkaar. Maar als je hard werkt betekent dat nog niet dat we dan ook maar alles goed moeten vinden. De communicatie rond het rapport “eigenwijs of eigengereidheid“ is ronduit flut en uit de hand gelopen. En als van essentiële fouten niets wordt geleerd dan mag dat gezegd worden. Een fout maken is geen probleem. Een zelfde fout twee keer maken is een drama. Daarnaast zijn eerdere raadsvragen van mijn fractie ook al keer op keer niet beantwoord of te laat beantwoord door dit college. Maar een excuus of een bericht dat het antwoord later komt zie je niet. Dat heeft met de houding te maken. En ik denk niet dat het onwil is, ik denk dat men de zaakjes gewoon niet goed voor elkaar heeft.

Overigens het is maar wat je leest in de raadsvragen. De fracties lezen dat de burgemeester een OBP (ongeleid bestuurs projectiel) is maar je kunt het evengoed lezen als het college. En dan is het al veel minder op de persoon gericht.

  

Reacties



Guus van Lienen
Hmm boze blikken, "dit valt me tegen van Eric" en wat traag vragen beantwoorden is natuurlijk wel wat liever dan een college of burgemeester betitelen als een bestuurlijk ongeleid projectiel. Dat laatste is namelijk geen (inhoudelijke) kritische noot, maar een kwalificatie die voor meerdere uitleg vatbaar is. Dan maar gewoon bij de inhoud blijven volgende keer (die was duidelijk genoeg).




Reactie geven

Naam *
Email *
Website
Bericht *

Archief



Rubrieken